Κανονισμός (EE) 910/2014 σχετικά με την Ηλεκτρονική ταυτοποίηση για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά και κατάργηση της Οδηγίας 1999/93/ΕΚ Κανονισμός (EE) 910/2014 σχετικά με την Ηλεκτρονική ταυτοποίηση για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά και κατάργηση της Οδηγίας 1999/93/ΕΚ

Τον Αύγουστο του 2014 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Κανονισμός (EE) 910/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τις υπηρεσίες εμπιστοσύνης για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά και την  κατάργηση της Οδηγίας 1999/93/ΕΚ.

Οι περισσότερες διατάξεις του Κανονισμού, ο οποίος καταργεί την Οδηγία 1999/93/ΕΚ από την 1η Ιουλίου 2016, τέθηκαν σε ισχύ από την Τετάρτη, 17 Σεπτεμβρίου 2014, εκτός ορισμένων άρθρων του που θα τεθούν σε ισχύ αργότερα.

Συνεπώς, από την ημερομηνία κατάργησης της Οδηγίας 1999/93/ΕΚ (1/7/2016), θα παύσει να ισχύει και το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμ. 150/2001 (ΦΕΚ Α 125) με το οποίο ενσωματώθηκαν στην ελληνική έννομη τάξη οι διατάξεις της εν λόγω Οδηγίας.

Οδηγία (ΕΕ) αριθμ. 2014/55 για την έκδοση ηλεκτρονικών τιμολογίων στο πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων Οδηγία (ΕΕ) αριθμ. 2014/55 για την έκδοση ηλεκτρονικών τιμολογίων στο πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων

Τον Μάιο του 2014 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Οδηγία (ΕΕ) αριθμ. 2014/55 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την έκδοση ηλεκτρονικών τιμολογίων στο πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων.[1]

Η Οδηγία, η οποία θα πρέπει να ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έως την 27η Νοεμβρίου 2018 προβλέπει την ανάπτυξη ενός κοινού, διαλειτουργικού προτύπου για την ηλεκτρονική τιμολόγηση από τις Ευρωπαϊκές υπηρεσίες τυποποίησης (CEN, Cenele, ETSI) το οποίο θα πρέπει να υιοθετηθεί εντός 36 μηνών από την έναρξη ισχύος της Οδηγίας. Μετά τη δημοσιοποίηση του νέου προτύπου, οι εθνικές αρχές των κρατών-μελών της ΕΕ θα έχουν περιθώριο μέχρι 18 μήνες για να το εφαρμόσουν. Οι τοπικές και περιφερειακές αρχές των κρατών-μελών θα έχουν το δικαίωμα εξαίρεσης από την προθεσμία έως και 30 μήνες από τη δημοσιοποίηση του προτύπου.

Η Οδηγία προβλέπει την καθιέρωση ενός ευρωπαϊκού προτύπου για την ηλεκτρονική τιμολόγηση, το οποίο αναμένεται να βελτιώσει τη διαλειτουργικότητα μεταξύ διαφορετικών, κυρίως εθνικών, συστημάτων ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Επιδιώκει να καταργήσει τη νομική ανασφάλεια, την υπερβολική πολυπλοκότητα και τα πρόσθετα λειτουργικά έξοδα για τους οικονομικούς φορείς που πρέπει επί του παρόντος να χρησιμοποιούν διαφορετικά ηλεκτρονικά τιμολόγια σε κάθε κράτος μέλος.

Επίσης, επιδιώκει να προωθήσει τη χρήση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης στην Ευρώπη, συμβάλλοντας στην εξάλειψη των εμποδίων στις διασυνοριακές δημόσιες συμβάσεις, διασφαλίζοντας τη διαλειτουργικότητα μεταξύ των εθνικών συστημάτων ηλεκτρονικής τιμολόγησης.

Το εν λόγω πρότυπο θα πρέπει να είναι τεχνολογικά «ουδέτερο», ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε στρέβλωση του ανταγωνισμού και συμβατό με τα διεθνή πρότυπα ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Στην Οδηγία αναφέρονται και τα βασικά στοιχεία του ηλεκτρονικού τιμολογίου.

[1] L133, 6.5.2014, σελ. 1-11

Οδηγός Αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την ασφάλεια στις πληρωμές μέσω διαδικτύου Οδηγός Αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την ασφάλεια στις πληρωμές μέσω διαδικτύου

Τον Φεβρουάριο 2014, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δημοσίευσε τον οδηγό αξιολόγησης με τίτλο: “Assessment Guide for the security on Internet Payments”, το οποίο επεξεργάστηκε το European Forum on the Security of Retail Payments (SecuRe Pay) και εγκρίθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2014 από το Διοικητικό Συμβούλιό της.

Ο οδηγός αξιολόγησης περιλαμβάνει ερωτήσεις και απαντήσεις προσαρμογής των υπόχρεων προσώπων, μεταξύ των οποίων και πιστωτικά ιδρύματα, στις «Συστάσεις ασφάλειας των πληρωμών μέσω διαδικτύου» που εγκρίθηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ τον Ιανουάριο του 2013, και οι οποίες θα τεθούν σε εφαρμογή από τον Φεβρουάριο 2015.

Ασφάλεια των πράξεων πληρωμής που διενεργούνται μέσω του διαδικτύου (internet) Ασφάλεια των πράξεων πληρωμής που διενεργούνται μέσω του διαδικτύου (internet)

Στις 20 Απριλίου 2012 δημοσιεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) κείμενο συστάσεων για την ασφάλεια των πράξεων πληρωμής (με κάρτα πληρωμών, με μεταφορά πίστωσης και με άμεση χρέωση) που διενεργούνται μέσω διαδικτύου.

Οι δεκατέσσερις (14) Συστάσεις της ΕΚΤ έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο των εργασιών του European Forum on the Security of Retail Payments (EFSRP), στο οποίο συμμετέχουν οι Ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές και οι Ευρωπαϊκές και εθνικές αρχές επίβλεψης των συστημάτων πληρωμών.

Στόχος της ΕΚΤ είναι η συμβολή των εν λόγω συστάσεων ασφαλείας στην πρόληψη και καταπολέμηση περιστατικών απάτης και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των χρηστών υπηρεσιών πληρωμών μέσω διαδικτύου.

Το κείμενο συστάσεων τέθηκε σε διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης έως την 20η Ιουνίου 2012. Η υιοθέτησή τους από τις αρχές που συμμετέχουν στο EFSRP θα βασιστεί στο ισχύον κανονιστικό πλαίσιο.

Απαιτήσεις επίβλεψης για τα συστημικώς σημαντικά συστήματα πληρωμών Απαιτήσεις επίβλεψης για τα συστημικώς σημαντικά συστήματα πληρωμών

Τον Ιούλιο του 2014, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Κανονισμός αριθμ. (EE) 795/2014 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σχετικά με τις απαιτήσεις επίβλεψης για τα συστημικώς σημαντικά συστήματα πληρωμών[1].

Ο νέος αυτός Κανονισμός καθορίζει τις απαιτήσεις επίβλεψης τόσο των συστημάτων πληρωμών μεγάλης αξίας (TARGET2 και EURO1) όσο και των συστημάτων πληρωμών μικρής αξίας με συστημική σημασία (σε αυτήν την κατηγορία, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, εμπίπτουν το γαλλικό CORE, το ολλανδικό EQUENS και το φινλανδικό PMJ).

Ο Κανονισμός τέθηκε σε ισχύ τη 15η Αυγούστου 2014. Οι διαχειριστές των συστημικά σημαντικών συστημάτων πληρωμών (SIPS) θα πρέπει να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του Κανονισμού εντός του τελευταίου τριμήνου του 2015.

Σε συνέχεια του Κανονισμού, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δημοσίευσε τον Αύγουστο του 2014, την Απόφαση ΕΚΤ/2014/35, σχετικά με τον χαρακτηρισμό του TARGET2 ως συστημικώς σημαντικού συστήματος πληρωμών.

[1] EE L217, 23.7.2014, σελ. 16-30