Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε η υπ' αριθ.430/2005 απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία κρίθηκαν συγκεκριμένοι όροι σύμβασης τραπεζικών στεγαστικών δανείων από την άποψη της προστασίας των καταναλωτών. Η θεώρηση της απόφασης αυτής από τον αρμόδιο δικαστή (η οποία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη μελέτη του ακριβούς κειμένου κάθε δικαστικής απόφασης) επιτρέπει στην Ένωση Ελληνικών Τραπεζών να ενημερώσει υπεύθυνα και με σαφήνεια το κοινό για το ακριβές περιεχόμενό της. Σύμφωνα λοιπόν με την απόφαση αυτή:

1. Οι τράπεζες νόμιμα εισπράττουν από τους δανειολήπτες την εισφορά του Ν. 128/75 προκειμένου να την αποδώσουν στο Δημόσιο.
   
   
2. Είναι νόμιμος ο όρος σύμβασης δανείου ή πίστωσης με τον οποίο ορίζεται ότι όλοι οι όροι της σύμβασης είναι ουσιώδεις. Συνεπώς τυχόν παράβαση οποιουδήποτε από αυτούς παρέχει στην τράπεζα το δικαίωμα να καταγγείλει την σύμβαση.
   
   
3. Είναι νόμιμος ο όρος στις συμβάσεις δανείων ή πιστώσεων, σύμφωνα με τον οποίο τα αποσπάσματα από τα βιβλία της τράπεζας (όπως οι λογαριασμοί που λαμβάνουν οι πελάτες) αποτελούν πλήρη απόδειξη της απαίτησής της. Αυτό κρίθηκε διότι ο εν λόγω όρος δεν στερεί από το δανειολήπτη το δικαίωμα να αμφισβητήσει την ακρίβεια του περιεχομένου του αποσπάσματος.
   
   
4. Η τράπεζα ζημιώνεται από την πρόωρη εξόφληση κάθε στεγαστικού δανείου, είναι όμως δικαίωμα του δανειολήπτη να το προεξοφλήσει. Νόμιμα λοιπόν η τράπεζα μπορεί να αξιώσει αποκατάσταση της ζημίας που υφίσταται, υπό την προϋπόθεση ότι στη σύμβαση καθορίζονται με σαφήνεια τα κριτήρια από τα οποία προκύπτει η ζημία της και σύμφωνα με τα οποία αυτή υπολογίζεται.
   
   Ειδικά για τις συμβάσεις στεγαστικών δανείων με κυμαινόμενο επιτόκιο, γίνεται δεκτό ότι υφίσταται ζημία της τράπεζας η οποία επιτρέπεται να αποκατασταθεί, αν η τράπεζα αδυνατεί να επανατοποθετήσει τα επιστρεφόμενα κεφάλαιά της. Η ζημία αυτή θα πρέπει να τελεί σε συνάρτηση με τις διακυμάνσεις των επιτοκίων στις χρηματαγορές και όχι να υπολογίζεται με σταθερό, καθ' όλη τη διάρκεια της σύμβασης, ποσοστό.
   
   
5. Βάση υπολογισμού των τόκων των στεγαστικών δανείων προς τους ιδιώτες πρέπει να είναι το ημερολογιακό έτος (365 ή 366 ημερών).